Sabah Moyy Mini Otel’de rehberimiz Caner ve transferlerimizi sağlayan Erdem’le buluşuyoruz.
İstikamet Habak Bahçeli Konaklar. Bu konaklar yöredeki pek çok diğer konak gibi 1880-1915 yılları arasında Rusya’ya çalışmaya gidenler tarafından yaptırılmış. Birbirleri ile “en büyük” ve “en güzel” konağı yapma yarışına giren ev sahipleri tarafından çoğunlukla kesme taş tekniği kullanılmış. Hacı İdris Efendi Konağı da bunlardan.
Rusya’da Bolşevik Devrimi’nden sonra paranın değerini yitirmesiyle yarım kalan konaklar da olmuş. Üst katları kesme taş ile tammalanamayan konaklar için kestane ağacı kullanılarak dolgu taş tekniğine geçilmiş. Sarıoğlu konağı buna güzel bir örnek.
Bahçeli Konak’lardan Makrevis’e doğru patika yollardan aşağıya yürüyüşe geçiyoruz.
Dudi Konağı yıkılmadan önce bölgedeki “en büyük konak” ünvanına sahipmiş. Bu yıkıldıktan sonra ünvan Tarakçı Konağı’na geçmiş.
Hacaloğlu ve Deli Emet Konakları.
Konaklar Mahallesi’ne inip yemeğimizi “Sini Cafe” de yiyoruz. Sahibesinin hazırladığı nefis ev yemekleri ve elmalı baklava ile harcadığımız enerjiyi yerine koyduktan sonra Kuşuve-yukarı mahalleye geçiyoruz.
Ve Kuşuve-aşağı mahalle. Burası Çamlıhemşin’de geçen “Yüreğine Sor” filminin çevrildiği mekan aynı zamanda.
Çinçiva köprüsü
Çinçiva kahvesinde günü sonlandırıyoruz. Yoğun bir gün ve sıkı bir yürüyüşün ardından yorgunluk gidermek için iyi bir seçim.
Tek kelimeyle muhteşem. keske bizde olsaydık…
günay-birsen-sevim-canay-müge-selen